Web Zaman Damgası

Şair

Şair dediğin geçer feleğin çemberinden
Yüreği yanar durur feryâd ı figânıyla
Sevinçle dolduğunda kurtulur kederinden
Gönül bahçesi dolar güller ve dikeniyle

Mutluluk geldiğinde nefes alır derinden
Dağılır tüm bulutlar umut bulur yarından
Dünya sanki o anda yaratılmış altından
Satırlarla buluşur yazar heyecanıyla

Hüzün uğradığında dünyaya boyun büker
Gözyaşları durulmaz sabırla derdi çeker
Kanadığında yürek deftere çile döker
Kalemine sarılır rahatlar beyânıyla

Kalbe aşk vurduğunda yağmuru gözler durur
Yâri tutmazsa elden dallara hazan vurur
Düşer ince bir derde acı keder yoğurur
Dallar durmaz meyveye kurur aşk fermanıyla

Şair genelde yaşar şu hayatı derinden
Nasıl olursa olsun yazar dünden bugünden
Kelimeler hâldaşı dostluklar kurar candan
Dizelerle hemhâldir yürür dost kervanıyla

Şairlik kanunudur bu böyle döner devran
Şair bir nevi türlü duygulara nigâhban
Kalplerin sözcüsüdür dillere de tercüman
İnsanlığa seslenir şairlik ünvanıyla

Selva Durmaz Emir