Web Zaman Damgası

Ama...

Bazen güneş olur doğarım
Neşe, sevinç, huzur, mutluluk dolarım
Sanki dünyayı ben ısıtırım
Hayatın tadını bir başka alırım
Halbuki şu koskoca kâinatın küçücük bir parçasıyım

Bazen yağmur olur yağarım
Umut olur bulutlarla coşarım
Sanki dünyanın dört bir yanına koşarım
Gökten düşüp toprağa karışırım
Halbuki şu koskoca kâinatın küçücük bir parçasıyım

Bazen sel olur akarım
Taşkın sular gibi coşarım
Sanki acıyı, çileyi ummanlara taşırım
Bendime sığmam da öyle bir taşarım
Halbuki şu koskoca kâinatın küçücük bir parçasıyım

Bazen fırtına olur eserim
Gözüm birşeyi görmez herşeyi bir anda silerim
Sanki tozu, toprağı birbirine katar giderim
Bağrımdaki külleri yerle yeksan ederim
Halbuki şu koskoca kâinatın küçücük bir parçasıyım

Bazen karanlığın ortasında ay olur doğarım
Hüznümü, kederimi gece diye sararım
Sanki bir şafaktan bir şafağa koşarım
Mücadelemle, inancımla, ümidimle yaşarım
Halbuki şu koskoca kâinatın küçücük bir parçasıyım

Ama..
Her zaman şu koskocaman dünyayla irtibatlıyım
Adete onun küçük bir kopyasıyım
Kainattaki varlıkların içinde birtek ben Rabbime muhatabım
Cennet cehennem önümde, büyük bir imtihandayım
Dünyadaki herşeyin hizmetine sunulduğu bir varlığım
İki cihanın sahibine kulluk için yaratılanım
Ben yaratılanların en şereflisi olan eşrefi mahlukatım