Ama...
Bazen güneş olur doğarım
Neşe, sevinç, huzur, mutluluk dolarım Sanki dünyayı ben ısıtırım Hayatın tadını bir başka alırım Halbuki şu koskoca kâinatın küçücük bir parçasıyım Bazen yağmur olur yağarım Umut olur bulutlarla coşarım Sanki dünyanın dört bir yanına koşarım Yağmur damlası olup toprağa karışırım Halbuki şu koskoca kâinatın küçücük bir parçasıyım Bazen sel olur akarım Taşkın sular gibi coşarım Sanki acıyı, çileyi ummanlara taşırım Bendime sığmam halime ben bile şaşarım Halbuki şu koskoca kâinatın küçücük bir parçasıyım Bazen fırtına olur eserim Gözüm birşeyi görmez herşeyi bir anda silerim Sanki tozu, toprağı birbirine katar giderim Bağrımdaki herşeyi yerle yeksan ederim Halbuki şu koskoca kâinatın küçücük bir parçasıyım Bazen karanlığın ortasında ay olur doğarım Hüznümü, kederimi gece diye sararım Sanki bir şafaktan bir şafağa koşarım Mücadelemle, inancımla, ümidimle yaşarım Halbuki şu koskoca kâinatın küçücük bir parçasıyım Ama.. Her zaman şu koskocaman dünyayla irtibatlıyım Adeta onun küçük bir kopyasıyım Kainattaki varlıkların içinde birtek ben Rabbime muhatabım Cennet cehennem önümde, büyük bir imtihandayım Dünyadaki herşeyin hizmetine sunulduğu bir varlığım İki cihanın sahibine kulluk için yaratılanım Ben yaratılanların en şereflisi olan eşrefi mahlukatım.. |