Web Zaman Damgası

VEDA

VEDA

Yine, vedadan sonra izim kaldı yanında,
Zaman güçlü esse de, sanmam ki süpürecek.
Bildik kelimelerle vedalaştık anında,
İnkâr etsen de gülüm, sevgi hâlâ sürecek.

Vedaya sebep sözler uçar gider, öylece,
Kâlbe yenen oklarsa, kalır ki senelerce.
Küstürdü mü sanırsın o öfkeli sözlerin?
Kolayca kopar mı ki? Sevgi kökü çok derin.

Aşk, bakışla yeşerdi, eylülün onbeşinde,
Ne kadar da nazlıydın, hep koşturttun peşinde.
Gün oldu bahar geldi, boy attı çınar gibi,
Muhteşem zirvesiyle görünmez oldu dibi.

Kem sözlere, gözlere yenildik de mi bilmem,
Kaç kez düştük yüksekten, ufalandık toz gibi.
Kollarında yaşarken, sanırdım ki hiç ölmem,
Bir bakmışız yerdeyiz, meğer yakınmış dibi.

Veda, aşkta aradır, biraz soluklanmadır,
Veda, kırıcıysa da, buluşmalar ammadır.
Bu kaçıncı ayrılık, bu kaçıncı kavuşma?
Tadını çıkaralım, yârim fazla konuşma!

17.10.2018

Mehmet Semercio