Web Zaman Damgası

Konuşmayı Bilmeyenler Ülkesi

Kaçsak mavim şu ellerin kucağından ,
Bana baksa durulmuş göz bebeklerin ,
Rüzgarın okşadığı saçlarını sevsem uzaktan ,
Bulutlara uzansa şeker kokun ,
Kahkahalarını öpsem ve ben ,
Unutsam ,
Unutsam ayrılık şiirlerini .



Susmuş bir şehir bulsak uzaklarda ,
Konuşmayı bilmese senden başka kimse ,
Kuşlar , çimenler , var olan herşey ...
Herşey seni dinlese yalnızca ,
Sen anlatsan uyansa kırılmış umutlar ,
Anlatsan ayaklansa bataklıkta ki sevdalar .
Ve ben unutsam ,
Unutsam ayrılık şiirlerini .



Tenine değen mehtabın kızıllığına içlensem ,
Ellerinde açmış papatyaları koklasam derince ,
Bakışlarınla çıksa yüreğim yerinden ,
Ve dönse dünyam baştan aşağı ,
Sakinleştirsen tazecik şarkılar fısıldayarak ,
Ve ben unutsam ,
Unutsam ayrılık şiirlerini .



Dans etsek köpüren denizlerin dalgalarında ,
Gözlerinde izlesem yıldızların parıltısını ,
Dokunduğun her yere kazınsa esrarengiz kokun ,
Bileklerine dolansa inci zerafeti ,
Ürperen yanında bir yer açsan dökülmüş ömrüme ,
Ve ben unutsam ,
Unutsam ayrılık şiirlerini .



Kaçsak mavim şu ellerin kucağından ,
Sana anlatacak öyle sessizlikler biriktirdim ki ,
Dokunmadığım gözlerine öyle sıla çektim ki ,
Hani diyorum biraz dünyanın tersine dönsek ,
Hani siyah bulutları biz maviye bürüsek ?
Gitsek diyorum mavim ,
Konuşmayı bilmeyenler ülkesine ,
Ve ben unutsam ,
Unutsam ayrılık şiirlerini .