Web Zaman Damgası

Heyecanlı Cam

hafif neşesi parmaklarında
düşüp ağırlığını bağırdığı ilk durak
anons şalıyla kokusunu duyduğu yer
ten ucunda taze
heyecanlı camda ay da var

ölüm aşağı yukarı uyuştururken
duydunuz mu ilizyon
sıcağını bağışlayıp hatırlatıyor
benimle aynı rehaveti yutup yol aldığınız
nihayet ne zaman son bulur bilmiyorum
şimdi burada
şimdi görmediklerinizi büktüm

hızlı bakıcı araladığı kapıdan
dünya hali işte
odanızdan öyle bir geçtim
sonra merdivenleri biraz daha uzatarak
ne ve ne için gülümsüyordu diyen içime
daha bu iş ne kadar sürecek dedim
balkondan atlayıp çarçabuk yanıma geldi

nefes nefese ikimiz
yer değiştirip yaralı bir kuşu tamir etmek için
kanat takma yarışına başladık
gözlerini açıp kirpiklerini sildi
gagasını uzatıp bana
ne zamandır yaşıyorsun dedi

gülümseyince kulakları düştü midasın
işte kocaman duyuyorsun artık sesimi
su ışıltılı yaprakların arasından geçip
avucuna eğildiğinde
içebilirsin beni

bir kaç durak daha yarı uykulu
su altı sesleriyle hislerimize duygu salan
bermudanın kayıp notalarını duyduk
ara sıra sarsıldıkça
heyecanlı camda ay da var.