Web Zaman Damgası

GÜLÜŞÜM KUŞLARA EMANET

kayıp bir kentteyim
sağım solum taş duvar
sarmaş dolaş hüzün
üşüyor battaniyem
pencerem
küfürlerimden gebe

bulut bulut
gecenin saçlarından dökülüyorum
sabahın kollarına
ah aşkı bilseydi hüzün
silerdi göz yaşlarımı


zihin yorgun
sessiz sessiz intiharlar deniyor aklım
varılmamış yolculuklar,
teneşir tahtasında hesapsız ölümler
haddini aşmış
kalemim densiz, cümleler yerli yersiz
yokluğun tökezliyorken rüyalarımda
ismin d/üşüyor
yarı var, yarı yok aklıma

b/aşka yollardan idama gidiyorken şiirler
gecenin şafağına çakılı düşlerim
içimde kal/ma dediğim gün sancısı
ilmek ilmek dolanırken saçlarıma
yüzümde taze kayıp edası

daralıyor sokaklar
çocuk yanım kuşlara emanet
büyümüş korkularım
parmak uçlarıma sığınıyorken sensizlik
adın bir kadehe mahkum
nefesim titrek
memeden düşkün şiirler
büyürken kül tablasında


beş geçiyor saatim,
patlamamış afyonum
bir şişenin dibinde boğuluyoruz
dolu dizgin rüyalar
bakışın sekiyor gözlerimden,
d/üşüyorum
serseri bir göz yaşının kuytusuna

uçurumlar geçiyor kentimizden,
atın diyorum tepe taklak
atın
adınla dualayıp saçlarından asıyorlar
tabutum sıvazlarken saçlarımdan
ölüp ölüp diriliyorum
ve ben
bir türlü gidişine yakışır ölemiyorum