Web Zaman Damgası

senin değil-kıyamete de sahiptir doğa

çekimser eylül güneşi ürkekliği
kasveti b/ağlar iri bulutlar üstüne
beklentinin yağmur durağı nemiyle

gök gürlerdi
insan eli değmiş iklime hınç birikintisi
göz alan parlak ışığın içine çökerdi korku hisleri
bir veda bu ! derdi annem
yaz-güz'den ayrılıyor..evvel zaman nezdinde

kederi katmerlendi yeşilin
sellere tutundu aşkımız heyelanı
sürgün yemeden sürüklendik sahipli yataklardan
iradesiz istemler keyfiyeti- doğmamış ölüler nedeni
doğasında üremiş insanın..delmek için yasağı
hiç açılmıyor kulağın gizli odacığı anahtarı suç-ceza kavramı

merci-in yetkilisi gözlerin kapasa da çevresel etkisiz yasalara
bağışlamıyor toprak ana
''sürgün'' diyor !
ağırlaştırılmış mevsimler bataklığına...



..
not; ilk defa yazdım içimde korkumsu şeylerle nostaljiyi..
bir sağdan bir soldan çakıyordu uzun boylu şimşekler..çatırtıydı
göğün tavanından gelen ürkütücü kaba sesler..yalnızdım-annem de geliyordu ara sıra
korkma ! diye yanıma..konum atayım çapa tıp fakültesi karşısı ikâmeti mekân-zaman
bugün ( 8 eylül cumartesi) henüz kuşluk vaktine varmadan..tarihi bir korkuydu adıma-yaşanan...

..