Web Zaman Damgası

Yedinci Boyutta Yetmiş Katlı Yedi Yüzlü Hüzün

...



Sığınmasız bir limandan göç ederken ruhum
Güya mavilikte yıkanmış hüzünlerim
Ardım sıra uçtular
Uçtular
Dur du ra ma dım




Sanırım bir yağmur sonrasıydı
Ve ebem kuşağı henüz gülümsememişti
"Herşey güzel olacak", derken yüreğim
Güzelliklere gebe kalan gönül deryamda
Hayallerimi en çok sevdiklerim
Alabora edip
Sırtımdan vurdular
Vurdular
Dur du ra ma dım




Gurbet elde en çok yalnızlığı sevmiştim oysaki ben
Yapayalnızlığımı
Bahçemde çiçekler eşliğinde
Ve kuş seslerinin melodi yağmurundaki sevincimi
Bi başka sevmiştim
Ona bile kem gözle bakıp
Hunharca yağmaladılar
Yağmaladılar
Dur du ra ma dım




Tek derdim kalp kırmamak
Gönül yapmaktı
Sevgiyle dolup taşan minnacık kalbimi
Dost bildiklerim
Acımadan kırdılar
Kırdılar
Dur dura madım...




Gözlerim mutluluğa
Kalbim gülmeye küsse de
Acıdan kıvranan parmak uçlarım
Şiirlere koşup
İçimi deşe deşe yazdılar
Yazdılar
Dur du ra ma dım ...






nagi han