Web Zaman Damgası

Dağın Bulutlarımı Bir Tülbent

DAĞIN BULUTLARIMI BİR TÜLBENT

Bilinmeyen yönlere kuşlar uçuyor.
Bütün yollar anamın köyünden geçer.
Bizim ipek yolumuz
Babamın köyü de daha yüksekte
Bir ova köyü....
Babamın köyüne tren ile,
Kalan yolunuda yaya giderdik.
Ev ahşap ve taş yapı,avrupa tarzında

Ovanın tam tepesinde
Kuş bakışı ovaya bakardı ev
Benim gibi şehir çocuğu
Ova çocuğu olmaktan memnundu.
Armut kulesi,
Koruya kadar uzanan uzun su arkı
Ve kuş cıvıltıları
Uzun bir günün dingin kalbi..
Ve hatırlanan
Akordeon ile bir başka olur
çerkes düğünleri..

Merdivenleri çıkınca;
Odalardan biri elma kileri
Mis gibi elma kokardı.
Evin bir duvarını süsleyen plaj duvar kağıdı
Bize gerçek dışı gelirdi.
5 no'lu gaz lambaları geceyi tüketirken
Yalnızlık ve yücelik
Rüzgar ninnileri ile
Ovada hislerin senfonisini bestelerdi.

Yel kayadan ne alırsa
Anılarımda kaldı baba köyü..
Herkesin bir köy hatırası olmalı
Benimkiler güzeldi işte..

Anamın köyü..;
Bütün yolların kalbiydi.
Tabiat ananın hünerli ellerinde
Ayancık çayı,köy ve dağ silsilesi
Bir sunak gibi uzanır gökyüzüne

Tomruk ve balık kamyonları,
Üzüm salkımı gibi uzak köylerine
Kamyonlar ile giden insanlar
Yalnız bizim köyün değil
Memleketimin insan manzaraları

Eski kamyonlar
Dağın tırmanma şeridinde
Motorları ve balataları zorlamak pahasına
Yaşlı bir at gibi çıkardı dağlara
Yeşilin her tonunda dağlar
Dağla..r hey gidi hep dağlar
Virajlar.. hep virajlar

Dağların tacı bulutlar
Bulutlar.. hep bulutlar
Bir tülbentmi bulutlar
Yoksa bulutlar mı bir tülbent.?
Uçurumlar..Hep uçurumlar
Hemen aşağısında kışın coşkun akan çayı
Artık kanıksanmış yılanvari yol ve çayı
kasabaya kadar giderdi.

Kış gibi baharda erkenden gelirdi köye
Kamyonların tozundan
Yoldaki böğürtlenler öksürürken
Bilyadinli dağda oyun oynar ve köyü seyir ederdik.
Kuzenlerle en sevdiğimiz oyun
Dik ve düz bir yamaçtan aşağıya
Haykırarak kendimizi bırakmaktı.

Köyde elektrik yok
Gazyağı ve radyo pili günleri
Köyün kızları çeşmeye giderken
Küçük veletler
Atar taşı havaya
Bakkal amcanın dükkanında
Akide şekeri ile cepler dolardı

Aslında..
Bulutlar bütün insanlığa yeterdi..
Biz insanlar
Bulutlardan yeryüzüne indik.
Yeryüzünde bir köy..köyüm..köyümüz
Biten bir şeyler gibi değil de
Başlayan şeyler gibi sevmeli
Sevsem ve ölsem de
Bir köyüm var dünya döndükçe

25 Ağustos 1981
Kars
Güncelleme
22 Ağustos 2018
Sinop