Web Zaman Damgası

ÇIRILÇIPLAK

önümde müteferrik cümleler
ve cebimde çeyiz sandığı kederler
mevcutlar tek tek teselli beklerken
anıları sıraya dizdi zaman
solfejle özdeşti keman
kimseye çaktırmadan



sesimizi sobeleyip yüzümüzü asumana çevirdik
o yüzden kirpiklerimiz hep ıslaklığın farkında
geçmişi sorgularken kırıldı umutlar
didikledik harfleri
çorap söküğü gibi çözüldü bütün satırlar
hangi yıldızı perdeledik
hangi gönüldü narenciyelik
ayırt edemedik



her yağmurun öncesinde
çığlıklar ipe dizilirken
gözümüz takıldı şimşek ateşine
oysa biz şemsi bağış vermiştik size
daraldı ufuk sayıklayan bakışlar
alkışlar daraldı



bilmem ki hangi sabrı sınar
ömür masura sına takılanlar
kimsesiz şarkıların korunağında
koştu imdadıma segah
olanların faturası
kemirdi zihnin mihenk taşlarını
göz yaşlarını kemirdi



bir belirsizliğe yuvarlanırken süreç
upuzundu gecenin kısır döngüsü
rüzgâr in kokusu iki büklümdü
kanayan yarasına yüreğini sardı
uyandı kâbüslarla sırıl sıklam
vurdu kıyısına deli dalgalar
vurdu durdu ince ayarlar



sırlı aynalar telaşlandı
öptü lal bir bulutu dudak ucuyla
vakit unutuşa soyundu
yağmur tanrısı tayin oldu sürüldü
tutuklandı toprak
gömüldü bir tarihe aşk
timsah göz yaşlarıyla
çırılçıplak