Web Zaman Damgası

Mücrim//

Ben ben diyen insanlar çogaldılar yine,
kendi kendisinin yarattığı azap çukurunda kalıp.
Giyindi üşüdü,soyundu üşüdü
bir türlü bulamadı aradığı huzuru,
dünya çukurunda debelleşiyor an ve an.
Sürekli uzak diyarlar da aradığını sandığı hırsında kaldı,
Unuttu yaratılış ğayesini garibim,
bilemedi aradığı kendisiydi halbu ki.
Ben hırsında ki şeytanı oluverdi kendisinin de, ne ölümden ne de ölenden utandı,
Mucrim kendi öleceği günü dahi unuttup diliyle,eliyle,gözüyle durmadan kırdı'
sonra yalandan kırıldım dedi durdu.
Yetmedi su pınarları yok olacak o kokuşmus bedenine,kirletti kirlendi.
Bu kocaman dünya tarlasında sığındığı kulube dahi dar geldi artık mucrim bedenine.
Yazık ediyor inan ki önce kendisine sonra tüm alemdeki yaratılmış misafir bedenlere..

Meral tice.[ikiyanayasla]