Web Zaman Damgası

Yaprakda can

Sıradan olmayan masallar yaşamak
belki de en olağan yaşanası düşler peşinde
nefes nefese ulaşılacak
yollardan geçiyor.
Çıkılan dönüşü olmayan yönlere
varılması umulmayan yerlere
kendiyle taşıdığı ifadelerin kıyısında
oturup derin nefesler alırken
içten kopup sarılanı bırakmamacasına ...

Nerde bir dostunu bırakmışsa
kalbi en çok
orada atıyor insanın.
Ve nerde yar'ası varsa orada
çiçeğe durmuş tomurcukların
patlamaları acıtıyor en çok
derinlemesine yararak kalanı ....

İçinde ne varsa çokça kaybolan
bir ağacın gölgesinde sığınılan zamanın
başlangıcında yazılıyor anılara ...

Nerde atan bir kalp bulursa
sarıldığı yerden incinmeden
incitilmeden
değerinden taşan bir yudum su olup akıyor
o ana, kalbe dokunan...

Şu çizgi malumunu hiç bırakmamalı
sapmamalı düz direk yollara
hesabı olmayan yıllara
hep biraz yana yatıktır o
dik durmalı, eğilmeden yürümeli,
gülmeli, ağlamalı;

İlla ki eğilmeden sevmeli

sonra affetmesi en çok da kendini
vurgun sonu gibi koyuyor
ağırlığını yüreğin üstüne...
Engin kıyılara değil
yarlara yaralara
yaralayanlara sardırıyor ki
açılmıyor bandajlar, pansumansız
ağrılı ve sevisi eksik

hep biraz eksik kalıyor ...