Web Zaman Damgası

DÖKTÜN GİTTİN GÜZELİM

Seni yar belleyerek, tuttum bağrıma bastım!
Sen ne vefasızmışsın, çektin gittin güzelim…
Sana olan aşkımı, artık askıya astım;
Düşünmedin beni hiç, ektin gittin güzelim…

Bir yürüyüşün vardı, cazibene öyle şık…
Tek, tek basaraktan şu, gönlümü eden âşık!
Sanki ben delirdim de, sen kalmışsın ak kaşık;
Keklik gibi önümden, sektin gittin güzelim…

Dupduru memba suyu gibiydi o akışın…
Ceylanı kıskandıran, bir bakıştı bakışın!
Dayanmak mümkün değil, acılıydı yakışın;
Busbulanık sel gibi, aktın gittin güzelim…

O kafanda kendince, birçok planlar kurup;
Hep burnumdan bizleyip başıma vurup, vurup!
Bir “elveda” demeden, saçlarını savurup;
Sanki yabancı gibi, baktın gittin güzelim…

İsterdim ki güllerim, elimde solmasaydı…
Yerde kıvranan gönlüm, kepaze olmasaydı!
Keşke yüzüme desen, arkaya kalmasaydı;
İçini hep yollara, döktün gittin güzelim…

Karaman-2018/07

Halil Şakir Taşçıoğlu