Web Zaman Damgası

SEV BENİ

[ italik ]
Öyle çok şey istemem ne Ferhat ol, ne Tahir
En koyu düşten kalkıp üşüyorken sev beni
Zifiri bir gecede vakitsiz bir ezanla
Gönlündeki ranzadan düşüyorken sev beni

Yalnızlık kamçısını şaklatırken arkanda
Sırt üstü çakılırken yere eyvah-ın kanda
Yara almış ruhuna üflediğin bir anda
Geçmişi bin ah ile eşiyorken sev beni

Bütün keşkelerinin oynatıp her taşını
Tomurcuksuz bir dalın silerken gözyaşını
Gönlümün dizlerine dayamışken başını
Düşlerinin sırtını kaşıyorken sev beni

Sen ki! Kayıp bir mektup adresi karalanmış
Sen ki! Her sevdiğinin elinde yaralanmış
Sessiz bir nehir gibi dilinde sıralanmış
O haklı isyanını deşiyorken sev beni

Elinde çatal bıçak bulaşık yıkıyorken
Ya da çoraplarını iç içe tıkıyorken
Olmadı seyir için balkona çıkıyorken
Elinde karton kutu taşıyorken sev beni

Hani bir rampada su kaynatınca araban
Ya da kupa maçında sürpriz gol yediğin an
Belki turla gezerken omuzunda sırt çantan
Binmek için servise koşuyorken sev beni

Koynunda yasak bir düş son tövbeni yok edip
Sıratın kıyısında leylayı da yük edip
Cebinde saklı en son ihtimali tüketip
Batan güneşe düşman yaşıyorken sev beni

Dersin ''gecenin bile kalmasın bende ahı''
Öyle ferman buyurur gönlünün padişahı
Gözlerin ihbar saymış zerre kadar günahı
Kendine her gün bin kez şaşıyorken sev beni