Web Zaman Damgası

VAKİT YOK ŞİİRLER SÖYLEMEYE

mor salkımlı sokaklarda
çisil çisil yağmurlar geçiyor üzerimizden
dudakların şiire açılan bir pencere eğilip öpüyorum dudaklarını apansız

ılık bir gözyaşı döküldü hazan defterlerine
nevbahar oldu mevsim
bir lale bahçesiydi seni yaşamak
kandillerin önüne düşerdi kelebekler
titrerdi mum alevi sevginin karşısında

güz taraçalarında cezayir menekşelerine su verelim
çıkalım mor dumanlı dağlara
ardımızda bıraktığımız isimsiz köyleri unutalım
daha bir sevelim yılkıları doruklarda
atom çağında zeki mürenin bizi görmesini beklemeyelim

gururlu yaralar gizliden gizliye kanar
saklarım yaramı gecelerin koynunda
başaklar boy verdi
tebessümün başım üstüne
ninemin eski bir duası gibi çıkıp geldin işte
toprağı buğdayı başağı severdi onlar
gül kandillerinde söylenirken ilahiler

nasıl anlatmalı bunları şimdi
atom çağında kirlenmiş şehirlerin
küflü kasalarla dolu pazarlarında
insanlığı satıyorlar
ulufe cüzdanları şişkin
reklam afişlerinde insanlık ölü veya diri aranıyor ilanı

vakit yok alnımın kara yazgısını temizlemeye
vakit yok şiirler söylemeye

mor salkımlı sokaklarda
çisil çisil yağmurlar geçiyor üzerimizden
dudakların şiire açılan bir pencere eğilip öpüyorum