Web Zaman Damgası

kızıl öfke...

[ italik ][ikiyanayasla]
yaratıldık
ne kadar ilginç değil mi
binlerce soru sorduk doğumumuzdan bu yana
kimimiz genç kimimiz ihtiyar
herkes pişman
ne ilginç değil mi...

ben şairleri anlamıyorum
şiirleri de
kendimi de
ben anlamıyorum acıları
ve yok yere ölen o çocukları
evet yine söyleyeceğim
ve her zaman
acı çeken
aç kalan
ölen çocukları...

ben hırsları anlamıyorum
ve anlamıyorum katliamları
zenginliğe doyurulamayan
cehennem zebanilerinin götlerinin rahatını
anlamıyorum...

dünyanın bu denli dar olduğu
kalbimi patlatacak kadar sıktığı
yakamı tutup binler kez yere çarptığı
kahrolsun
ölmek istiyorum tıpkı bir kitap gibi
gömülmek istiyorum
ölmek
keşke ölümüm geride kalanları kurtaracak olsaydı
ölemiyor bile insan
hayatı kadar ölümü de faydasız
bu kadar aciz...

bedenim koca paraşüt olsa
çocukları dünyadan atlatsam
götürsem
kalbime inseler dünyadan geniş
sapasağlam
tertemiz gülücükleriyle
kocaman gözleriyle...

ne olur
bırakın çocukları
alın beni...

can-i