Web Zaman Damgası

İSTANBUL SEVDASI

ne düşler kurdum
yağar idiler sağanak var i
ama yoktular
azıcık okşa sam heves tiler
bıraksam sıvasız nefes



ne imgeler büyüttüm
hepsi bende konuktular
hiç birinin adı afişe edilmemiştir
sanmayın ki beni unuttular
hala ara sıra göresim gelir
sohbet edesim
otantik değillerdi
birer ama umuttular



bir şarkı
oda sevda merakı
belli ki haklı mı haklı
sahiplen sem içe dönüktüler
en zor anlarımda elimden tuttular



yine güz kahrolası yine güz
anılar ırgatı bir hüzün kaldı geride
birde çivi saplaması
bu ham
bu gam
bu an
beni en derinden üzüyor



nafile çabasında
bir matem kâbusu
yaşarken bıraktığımız değerleri
sinsi sinsi toplayan
bir hurdacı dır zaman kaosu
sende kini benim ulaşamadığım ha kakalar
bende kinin üstüne yatar



boş ver...
bir şiir çek duble olsun
esrik bir akşam üstü
içmekmidir
vazgeçmek midir çare



susuyor piyaleler
susuyor geceler
beni uyuz ediyor
labirent bilmeceler



içimin müsveddelerini
sabitliyor kör düğüm
boğum boğum



ah feyyaz
ah infaz
siz hiç bilmeyecek misiniz
yokluğun sidikli bezini
kız kulesinde martıları sesini bilmeyecek misiniz



bulabilirsem kendimi
bağırıp çağıracağım
bu bir İstanbul sevdası
denize gireceğim gece yarısı
anlamam ki bu hicranın dilinden
çek al beni bu hasret yedi emininden
ne duruyorsun
beni yaz