"AĞARAN ŞAFAKLARA GÖMDÜM YARINI" isimli şiir 29.5.2018 20:51:51 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
güz çiğdemlerinin kokusunda seni duyuyorum anne boyun eğmemeyi zalime sen öğrettin bana Yansıması olmayan ırmaklardayım şimdilerde yaralı kuşlar getirir çağla baharlarını bana ağaran şafaklara gömdüm yarını
yeniden geçsin çocukluğum gökkuşağı altından benim sana susamışlığım hangi çölde kanar hangi çemberden geçerken unutacağım alaturka zamanın çığlığını ey tatlı aldatmaca dünya avulya kadar uğurladım eskiyen aşklarımı ağaran şafaklara gömdüm yarını
taştan duvarlar örüyorum insanlarla arama kara düşünceli insanların önünde diz çökmüş değilim yalınayak atlıyorum denizlere seninle olmadığımız resimleri bölüyorum ikiye çileleli yastığında kaç gözyaşı birikti anne ağara şafaklara gömdüm yarını
şehirler sülfür kokarken dünyayı kötülük çiçekleri sarmışken her yer heva ve şehvet ben senin yetimin anne şehirler sülfür kokarken saklambaç oynayacak değilim çıktım işte tohumun tozlandığı baharlardan yaprağın hasretten sarardığı hazanlardan ağaran şafaklara gömdüm yarını
bahar taraçalarında çiçeklenmek seninle sadece göğe bakabilmek seninle elinde baki nur geceye düşen ayetlerle bende kavuşacağım sana ağaçlar sevgilisiyle kavuşunca gül bahçesi tarumar bülbül sükutta ey nakşı sureti olmayan kavuştur bizi ağaran şafaklarda
Ömriye KARATAŞ 29.05.2018
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.