"Kayıp Bir Şehrin Koynundayım..!" isimli şiir 4.4.2024 21:45:50 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Kayıp bir şehrin koynundayım Sönüyor bir bir Işık'lar Tüm çıkışlar kapalı, sokaklar sıkıntıda Üstelik üstü parçalanmış sevdanın Yasaklanmış bütün aşklar..!
Yalın ayak koşuyorum Firardayım! Gurur benim kılavuzum Şuursuz, ağır yaralarım var Bir varım bin yokum Kendime yabancıyım Ümitsizliğime susmuş tüm kalbalıklar..!
Demiştim oysa "Ben zaten kırık bir dalım" Bir kibrit çak yeter, ver ateşe beni Bas parmak izlerini küllerimin tam ortasına Bir veda şarkısında adımlarım Seni yolcu ederken d/üşüyorlar..!
Bağışla bana bir kez daha gözlerini Aydınlat karanlık gecemi Hangi ayak izi senin bulamıyorum Önümde dipsiz uçurumlar İntihar edecek efkarım uzatsan elini..!
Kayıp bir şehrin koynundayım Sönüyor bir bir Işık'lar Tüm çıkışlar kapalı, sokaklar sıkıntıda Üstelik üstü parçalanmış sevdanın Yasaklanmış bütün aşklar..!
Yalın ayak koşuyorum Firardayım! Gurur benim kılavuzum Şuursuz, ağır yaralarım var Bir varım bin yokum Kendime yabancıyım Ümitsizliğime susmuş tüm kalbalıklar..!
Ayrı dertle, aynı yoldan geçmeyi deniyorum Duvarlara çarpıyor umutlarım Boyuyorum kaldırımları günahlara Sanırım yine yanlış yoldayım..!
Demiştim oysa "Ben zaten kırık bir dalım" Bir kibrit çak yeter, ver ateşe beni Bas parmak izlerini küllerimin tam ortasına Bir veda şarkısında adımlarım Seni yolcu ederken d/üşüyorlar..!
Bağışla bana bir kez daha gözlerini Aydınlat karanlık gecemi Hangi ayak izi senin bulamıyorum Önümde dipsiz uçurumlar Uzansan intihar edecek efkarım..!
Gözlerim doluyor birden İki kişilik damlıyorum Çekin şu bulutları üzerimden Güneşi gösterin bana Yaralarımı sayamıyorum Vermeliyim güllerimi tükenmeden Yavaş yavaş azalıyorum..
Kırılıyor gururum bir pencerenin karşısında Vefa kırıntıları saçılıyor dört bir yanıma Bir kez daha kapılıyorum Yeniliyorum bir kez daha Avuçlarına Siyah güller bırakıyorum Ömrümün zararını sarkıtıyor saçların pencereden boylu boyunca Anlıyorum ki ömür boyu mahkumum ben karanlığa
Görmüyorum Göremiyorum Üzgünüm, seni körü körüne seviyorum..!
Gözlerim doluyor birden İki kişilik damlıyorum Çekin şu bulutları üzerimden Güneşi gösterin bana Yaralarımı sayamıyorum Tükenmeden, vermeliyim güllerimi Yavaş yavaş azalıyorum..!
Kırılıyor gururum bir pencerenin karşısında Vefa kırıntıları saçılıyor dört bir yandan Bir kez daha kapılıyorum Yeniliyorum bir kez daha Avuçlarına siyah güller bırakıyorum Ömrümün zararını sarkıtıyor saçların pencereden boylu boyunca Anlıyorum ki ömür boyu mahkumum ben karanlığa..!
Görmüyorum Göremiyorum Üzgünüm Ben seni körü körüne seviyorum..!
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.