Web Zaman Damgası

NİYAZ...

Birazdan düşecek gözümden
Gecenin sihrine vakıf
Yalınayak seyri ölüm makamı
Ardıç kuşlarından çalıntı
Yol yazıları
Yine içimin ikircikli iklimlerinde
Bir muhafız alayı
Bölge halkından çaldığım
Aşk şarkıları.

Kıpraşan geceye sitemim;
Döl yatağında hüznün
Beyit beyit yanan cümlelerim.
Alaşağı oldum madem
Ay ışığına mı sitemim?
Gözlerimi örten mahrem gece
Yana yakıla seyri
Söylenmedik imlerin.
Tehdit yüklü insanoğlu
Kundaklanan aşkına sahip çıkan
Yedi düveli kayıp şehirlerin
Bir sızıdan müteşekkil
Kirli yürek yangınları.

Her gönle şerh düşüp de aşkı
Her milimine dizilen
Boykotlardan arda kalan
İfşası belki de hüznün
En yanlı özlem
Ölümüne sevip
Ölüm dilenen
Aciz kulun bakir yüreğinde;
Âşık kalemin
Titrek gölgesinde
Olmaza cepken dikilen
Sonrasını ölümden sakınan
Zafiyeti kadar aidiyetini
Sorguladığı bunca kıtayı
Es geçen,
Kinli, kirli ellerin
Dokusunda yanık bir türküden yana
Tüm derdi.

Olsa da olur olmasa da, demenin
İz sürdüğü
Kaderin yükü yine kambur misali
Sahiplenmek dünyayı
Sormadan oysa:
Hakkım var mı,
Demezden önce
Dilinde tövbeyi unutan
Yüreğinde makber yanlısı
Bir özlemi
Kendinden bile gizleyen.

Tutuşan hangi iklim?
Tutuklu hangi bedel?
Tutkunu aşkın
Varsın dize gelsin
Yürek ve sitem.

Arş-ı alaya çıktık çıkalı
Mahremin sol yakası
Yine ifşası ömrün
Kayda değer hangi yürekte saklı ola ki?
Gönül gözünden ayrı düşmek
Kadar uzak vicdanına
Dirilirken gecede saklı niyaz
Dilerken yürek adeta avaz avaz.

Hamdık piştik madem;
Ser verdik sır ektik dosta her dem
Sona yakın
Sonlanmadan umut ve tasan;
Başı kayıp hikâyelerden
Arda kalan.
Aşk ki zuhur eden gölgen;
Kıyama duran her zerren
Yine doruğunda insanlığın
En çok da Yaratıcıyı cezbeden.