Web Zaman Damgası

Nereden geliyor? 2

Fıtrata yerleştirilen "aşk" nereden geliyor?
Bence....
Hz Havva ..
Yoktu yanında goncası
Ağladı..
Ağladı..
Ağladı..
Ağıdı meleklerin yüreklerini yaktı
Hasret acısı, vuslat sancısı, meleklerin gözyaşlarına karıştı
Hüzün deryasında çırpındı, çırpındı..
Ama içindeki azim ve aşk sanki cennetten inmiş yıllanmış bir şaraptı!
Öyle ki azminin ve aşkının şarabını yudumladı
Aşk acısını her öğüne katık yaptı
Bir an dahi olsun yılmadı!
O anaydı,eşti, yoldaştı, sırdaştı,hayat arkadaşıydı
Göz nuruydu, elmastı, yakuttu, pırlantaydı!
Hz Adem’in gönül aynasıydı
Cennetteki hurisiydi ..
Güzeller güzeli aşk deryasıydı!
Aman Allahım!
O nasıl bir güzellikti!
Bütün güzeller güzelliğini ondan almıştı
Çünkü o cennet hatunuydu!
Huriler bile onun yanında sönük kalırdı
Cennetin de dünyanın da biricik anasıydı!
Havva Ademsiz napardı?
Koca dünya Onu da yutmaz mıydı?
Ademini bulmalıydı
Geceyi gündüzü yol yapmalıydı
Çünkü bu acı dayanılmazdı!
Lime lime etmişti canını
Ah bir kavuşsaydı Ademine!
Bu hasretlik ruhunu biran rahat bırakmazdı!
Aradı aradı, yıllar yılları kovaladı
Ah anacığım bu acıya kalbin nasıl dayandı?
Yaşanılan aşk acıları,hasret sancıları,
Evlatlarına senden mi miras kaldı?
Sendeki sabır nasıl bir sabırdı?
Tebriklere şayan metanetin,sabrın
Kimbilir kaç yüzyıl ayrılık canını yaktı?
Dert yüklü, keder yüklü,
Hüzün yüklü bir şekilde yıllar yılları kovalarken
Yüzüne bakıp benzeteceğin
Benzetip de bir nebzecik rahatlayacağın
Başka bir yüz de yoktu
Derdini dökmek istesen
Sesine karşılık veren dağlar hâricinde başka varlık da yoktu
Dağlardı arkadaşın, yoldaşın
Ve bir dağ değil miydi zaten
Seni sevdiğinle buluşturanın
Aracı olanın,sana kucak açanın
Omzuna yaslandığın
Öyle bir dağ ki
Öyle bir menzil ki
Şimdi o menzilde evlatların seni anıyor
Dua dua sana yağıyor
Arafat dağı
Kutlu dağ
Vuslat diyârı
Duaların reddolunmadığı lâ mekân
Asırlar sonra geldiğin bu dağda
Ve seni buraya gönderen diğer dağlardan
Selam vardı bu yüce dağa
Bekliyordu Adem seni bu dağda
Ve nasıl bir karşılaşmaydı
Başlar secdede, iki gönül tövbede
Keffreti ödenmişti nisyânın,zellenin
Melekler bayram yapıyordu
Dünyada bir şenlik havası hakimdi
Çünkü Adem ve Havva ağlarken dünya da ağlıyordu
Şimdi güneş, ay, dünya hatta kâinat mutluluktan uçuyordu
Şükür vardı secdede
Mutluluk gözyaşı vardı gözlerde
Artık Adem diğer yarısına kavuşmuştu ya
Güçlüydü..
Ve..
Sevginin, aşkın, muhabbetin güzelliği artık fıtratta hazırdı..