Web Zaman Damgası

Dudak Tiryakisi

DUDAk Tiryakisi

Rüzgar esiyor hicranımın yapboz zamanlarında
Umudumun dökülüyor salkım salkım yaprakları
Bu deli yel zamanlarında kalbini çizerim
Buruk buğulu camlara
Sol tarafında senin baş harfin diğer yanda ben
Aklımı yağmaya verdim
Rüyalarımın arkası acı mavi tiz bir gerçek
Makus talihi tekerrü eden
Sisli bir gecede kiremit rengi bir dönüştür zaman
Biteviye
Güneş’in battığı her yeri zapt ederdim oysa senin için
Aya karşı sana dolardım
Yalnızken bile kalabalıktım
Yalnız seninle,sana ait
Bir gelecek vardı önümde masmavi
Ardın sıra toz pembe hayaller
Ve dolambaçlı çıkmaz sokaklar
Hiçbirini görmek istemedim
Deli dumrul gibiydi yüreğim
Bende yalan yok
Bazen özlüyorum seni geçici bir hevesle
Sonra yaptıkların yadıma düşüyor
Yapmadıklarını sorarsan onlar da cabası
Tuzu biberi oluyor
Kalbimi çarpıp çıkıyorum kendimden
Hayalini sıfırla çarpıp çıkıyorum işin içinden
Ne yapayım? Düşünsem kafayı sıyıracak gibi oluyorum
Aklım benimle oyun oynuyor
İstemsiz bir renklesin haline gelmişti
Seni yoktan var etmek
Tüm dünyaya savaş açmak gibiydi
Küçük çapta
Başı sonu belli
Dudak tiryakisiydi sende mitonomi
Kendini kanıksamış bir gerçeklikti
Tömbekide yanan kehribar tütünü misali
Nargilenin ucundaki sipsiden çıkan yalan yalan ateşi gibi
akıyorsun çıra olmuş dokunduğun her yeri
Yıkıntıların arasında yağmalanmış kiremit rengi gönlümde asayiş ber Kemal
Sükunette beklemek züürt tesellisi
Kırık dökük zamanların son perdesi
Seninle yalnızlık sırq dışı

Pınar Doludeniz