Web Zaman Damgası

KÖYÜMDE

Bir fırtına koptu, karşı vadiden!
Tozunu dumana kattı dağların…
Ecel, erken geldi sanki vadeden!
Sandım bağbozumu gelmiş bağların…

Doğada ne varsa, söktü yerinden!
Çekti elin çiftçim, alın terinden…
Yaralandı köylüm hem çok derinden!
Canı çıktı, hastaların, sağların…

Son fırtına açtı büyük yaralar!
Köyün yüzü, gülmüyor bu aralar…
Sahip yok ki, yaraları saralar;
Anlamı yok rabıtanın, bağların…

Köylü mutlu değil köyde kalmaktan!
Kentli bıkmış, kent havası almaktan…
Halk usanmış sanki insan olmaktan!
Faydası yok, erittiği yağların…

Bir zamanlar, bir atar on alırdık!
Ezilsek de, yine dimdik kalırdık!
Yapılan her işten mutlu olurduk!
Hiç anlamı, kalmadı o çağların…

Karaman-2018/03

Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

.....Bir insan kalmadı köylerde mutlu
.....Sanmayın ki kentli onlardan mutlu
.....Var mı gelecekten gerçek umutlu
.....Sabrı da kalmadı yüce dağların.................................................................Selamettin PULAT