Web Zaman Damgası

Söğüt Gök Ve Toprak

karanlık rüyalarda bir gün
bir tren vagonun da çıldırasıya gülerek görmek seni
yamalı pantolonumda utanç
ve kaçışım çocuk ruhumla ağlayarak

karanlık rüyaların sonrası
bir başka yerde çöp çatanın evinde
çıldırasıya gülerek görmek seni
mahcup gözlerimi eğerek saklanışım bakışlarınızdan

ilk gün
gün ortası güneşli doğuş
haberini alışım beğenilmenin
hafiflik duygusu
sevda salları
ırmaklar
dost gülücüğü sevinç
boyacılara ısmarlanmış ayranlar

ve ertesi gün
elime değen sıcaklığın
mahur serzenişler
ilk masamız çayımız
ve saçlarımda bahtiyarlığı
o ilk dokunuşların

söğüt gök ve toprak
görmüştü ıslak öpüşmelerimizi
bize bakarak sevinçten ağlayarak
tebessüm etmiştiler

ilk alaca
akşam sonrası
kapılarak yıldızlara kaydı uzaklarda bir yıldız
o gece sarılarak acıya ve dostlarıma
gidişine baktık
görünmedi bir daha koyu maviliğinde göğün

son gün
gün ortası güneşli doğuş
söğüt gök ve toprak
teselli ettiler
şefkatli elleriyle bir daha okşayarak.