Web Zaman Damgası

delikanlı hüzün

[ italik ]






“hüznün delikanlısı olur mu” dedim kendi kendime
“olmaz elbette” dedikçe bir damla yaşı daha azat ettim kirpiğimden sessizce…



yakınından kaçar oluyor bazen insan uzağının
bazen de dünden kalma hiçliğini yaşıyor yarınına sigara yakarak
en çok ta“bitti” denilen her şeye,
yeniden başlamanın döngüsünde yoksullaşıyor umutları



sallandırıldıkça aklın darağacındaki yargısız infazlar
zindanlaşsa da esaretinin gölgesinde soruyor insan, insanlığa
“alınlarımıza kazınan bereket aynı toprağın teri değil miydi,
yıkanmamış mıydı denizlerimiz aynı yağmurların tuzu ile” diye



masumiyet yazgısında daimi teslimiyet oldukça
prematüre günahlar emzirildikçe diş geçirilmiş süt tepelerinde
inançsızlığının habitatında kayıp ülkeler olacaktır elbet
ve akrepleşen krallıklar kendi boğumlarından sokulacaktır



saat,
insanı insanlıktan çok olmuş geceli
birazdan kıyamet doğacak yaşamın battığı yerden
ve birazdan ateş yeniden icat olacak sıratın kurulduğu köprüden…









ilhanaşıcımartikibinonsekiz[ /italik ]