Web Zaman Damgası

t ü k e n d i m . . .

[ italik ][ikiyanayasla]

sus bana, hasret bana
şiir gibi her an bana
düşümde yalnızım gel
gün güneşin içir bana


akarım ırmakcana
bakarım kana kana
yangının kerem bana
ne o yana ne bu yana
sıratın tam ortası ana
__ kalsam cehennem narı
____ gitsem terkeder yar'ı


gönül dağı
........ ahh gönül dağı

ağaçlarınca
yapraklarınca
yağmur damlalarınca
..... ağladıkça karınca
ve göğün yüzü kararınca
döner nemrud ateşi yanmalarıma
yutkunmaktan kıran girdi göz pınarıma



gönül aktı sevdanın sofrasına
türküler yaktı yüreğin ortasına
ölesiye sevdim seni sonsuz umut
düştüm bir ölüm kalım sevdasına...




sıla ana, gurbet bana
ağıt olur her an bana
uyku tutmuyor gecem
gül zehrini içir bana


her dilde aynı doğar gün yarın
yarın yine kahır
onulmaz sır
yine pır
kanmaz hiç bir kuş kafeste
haykırdığım son nefeste
durduramazsın este


gül bağbanı
... ahh tükendi gönül bağı

yar'ın dua
yar'ın umut
yar'ın sağır sultana
tutulmaz tövbe kalır yarına
kanla işaretlenmişti alnımız
denizler öldürdü karalarımız
tazeden ağır bastı eski yaralarımız



kısa bir öyküdür hayat
gidenlerin ardınca baktığımız
kısa bir türkü de nakarat
upuzun acılara ağıtlar yaktığımız...