"KURU OTLARA GÜLEN" isimli şiir 2.3.2018 16:46:48 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
[ italik ]Bir gün bir bakmışım, kitap koynunda "ölmüşüm" Şunu kesin derim: meğer ne kadar az gülmüşüm[ /italik ]
Aramıyorum artık içimde kaybolan dünyayı Hayra yormaktan yoruldum her kötü rüyayı Çirkende dahi güzellik gören bir ruhum var Dünya zindanında şarkı söyleyen mahkum var İşte "O" benim, kuru otlara gülen tek yüz Güzeldir daima yaprakların sarardığı güz Her şeyi tattım: aşkı, yalanı ve hisleri Mutluluktu sulu gözlerimdeki akisleri Saçımı okşayan güneş, anam kadar güzel Her sabah sarar beni, altın saçlı matmazel Karıncalarla konuşan bir deliyim, gülün! Gülünü ben büyüttüm ona aşık bülbülün İnsan çabuk kuruyan sevgi, şefkat çeşmesi Anlıktır şahsını başkasına değişmesi Ama "O" ta ana karnındayken yanımdaydı Hakkını yiyemem, her zaman her anımdaydı
[ italik ]Bir gün bir bakmışım, mezar koynunda gülmüşüm Şunu kesin derim: meğer ne kadar çok "ölmüşüm"[ /italik ]
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.