Web Zaman Damgası

YÂR’E DOĞRU GİDİYORUM

Hüzünleri sürgün ettim, neş’e ile hemhalim ben
Mutluluğa yelken açtım, yâre doğru gidiyorum
Cananımın kokladığı, elindeki bir gülüm ben
*** Bilen varmı bu sevdamı, nere doğru gidiyorum
*** Mutluluğa yelken açtım, yâre doğru gidiyorum

Bakışları bakışımdır, gülüşün de gülüşümdür
Sensiz geçen her bir günüm, binlerce kez ölüşümdür
Sevdasına tutulmuşum, hülyalara dalışımdır
*** Toprak gibi huzur kokan, yere doğru gidiyorum
*** Mutluluğa yelken açtım, yâre doğru gidiyorum

Cennetin bir köşesi bu, mükemmeli görüyorken
Nağmelerin eşliğinde, sevdaları deriyorken
Deli gönül coşmaz mı hiç, Sinem yâri sarıyorken
*** Huzurların sarayına, ser’e doğru gidiyorum
*** Mutluluğa yelken açtım, yâre doğru gidiyorum

Yamaçlarda gökçe çiçek, kelebekler, bin bir böcek
Cumbalı ev, yuvamızda, duman tüten sıcak ocak
Masal diyarında yaşam, insanlar çok hoş ve de sıcak
*** Tüm canlılar koşuyor bak, kıra doğru gidiyorum
*** Mutluluğa yelken açtım, yâre doğru gidiyorum

Yeşil doğa, mavi deniz, serilmişler bak limanda
Huzur hâkim gönüllerde, acı da yok bu zamanda
Gök kuşağı renkleriyle, çiçek açtı asumanda
*** Sonsuz olan bu evrende, tura doğru gidiyorum
*** Mutluluğa yelken açtım, yâre doğru gidiyorum

Beni hayran bıraktı yâr, saçlarında şu lüleler
Her yanımda koku saçar, zambak, sümbül ve laleler
Tüm insanlık gülüyor bak, hepside dost el eleler
*** Hâkkın lütfu sonsuz ışık, nura doğru gidiyorum
*** Mutluluğa yelken açtım, yâre doğru gidiyorum

Biz bir zerre değil idik, o var etti bizi yoktan
Güle güle gidiyorum, farkım mı var benim oktan
Lüzumsuz’um İman ettim, hayır ve şer mutlak Hâk’tan
*** Bu nasıl yıl, bu nasıl çağ, zere doğru gidiyorum
*** Mutluluğa yelken açtım, yâre doğru gidiyorum

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ