Web Zaman Damgası

‘ağıtsız hayaller kuramı’

[ italik ]
~giriş yahut beyin zonklaması

Tenine dokunur aldatışı serinin
Güveler beynine tebelleş olur
Uçuruma atılan her düş suçlu olsaydı
Gözlerine bakan gözler ağlardı,lâl
Denizler yosunları kulaçla sayardı
şair üşümez(miy)di baharda

~gelişme yahut entropi süreği

Gece, firarileri düş yorgunu yakalar
Rozerin içiyoruz ,tasalarımız müfrit
Sabahlara çıkıyoruz
sırtımızda markasız parkalar
Köşe başları insan bedenli ifrit

Çölde üşümek de yazgıdır oysa
Kutuplarda kavrulmak da
Tüm penguenler müzmin değildir lakin
Kaktüsleri çiğner çöl haydutları

Hiç suya kanmayan çiçekler gibi
Kırbalara yüklenir meçhul misyonlar
Analar sabileri emzirmez olur
Toprağa dökerler safi sütleri
Mahpusta ağlamak adetten değil
Çocuğa zulmetmek adalet değil

Madalyonun meçhul yüzünde öfke
Kursaklara sinen kin
Okyanusa direnç eylemsizliğidir suskunluğumuz
Lakin
Entropisi yüksek devinimlerle
Maviyi denizden ayırmalıyız
Denizi maviden ayırmalıyız

~sonuç yahut astral seyahat

Kozmonot karabasanı rûberû
İçmekse karanlığı kara cüceden
Küçülmek her daim yok olmak değil
dirilişin muştusu mu gizlidir
kocamış dehrin astral seyahatinde

Süpernova ihtişamıyla parıldayan bir çöküş
Yengeç bulutsusu gibi ışıldar bazen
Ve Patlama ..
sonrası kaçınılmaz büzülüş
İnkar eder ağıtsızlığı akıl
Cygnus düğümü tarihselliğinde onbeşbin yıl
Umarsız olmak için neden yok belki
Ümitsizlik sürgün edilmiş fasıl...
kızıl devlikten beyza cüceliğe süreğen
Kozmosun esrarengiz karadeliklerine [ /italik ]

Farzımuhal