Web Zaman Damgası

Sır

önümde koca tahta bir kapı
biraz itince gıcırtıyla aralandı.
önümde koca koca kavaklar
sağımda sıra sıra asırlık çınarlar

yürüdüğüm yollar kırmızılı, yeşilli.
bahar çiçekleri bezenmiş kokar mis gibi.
ben herşeye hazırlıklı herkesten ırak.
yüreğim bir güvercin sanki kanatlanıp uçacak.

devam ediyorum karşımda eski bir hane.
merdivenleri üç basamaklı işlenmiş tane tane.
ilk basamak ve her adımımda yanarım hare hare.
kapı açılaverir kendiliğinden ben oldum divane.

karanlığın içinden ışıl ışıl parlayan gözler.
sağlı sollu sıra sıra bekleyen aslanı beşeriler.
bakmaya korkuyorum, adım atamıyor bu ayaklar.
tam dönecekken alıkoyuyor yukarıdan yankılanan sesler.

ey beşerî alemden gelen! ne istersin bizden!
gel, gel hele bir dinlen! sor seni bizden!
bu sesle aslanlar saygıyla eğili kediye dönüyor.
nutkum tutuldu, geçiyorum aslanların arasından.

varıyorum ben beni hükmedemiyorum.
yine bir kapı yine bir sır daha aralayamam.
ben bunlara düşüne koyayım sırr-ı kapı açılır.
dizlerimin bağı çözülür, bitkin vücud dayanamaz yığılır.

açıp gözümü bakınca gördüğüm sade, boş ve fakir bir oda.
etrafa alıcı gözüyle bakınca bir rahle bir Kur'an, bir de çul tahtada.
ne kadar farklı, yersiz korkularım, huzura döndü.
içimdeki masum çocuk tüm saflığı ile güldü.

bir pencere dışa doğru açık, koşuyorum.
gördüğüm..............