Web Zaman Damgası

SEN BANA NE ÇOK ŞEY VERDİN...

*

Sen bana, sen bana
Sen bana ne çok şey verdin...

Ateş ile suyu senden
Aşkı senden öğrendim ben
Seni sevdiceğim gibi
Sen de beni çok severdin...

Sen bana, sen bana
Sen bana ne çok şey verdin...

Aşkla sevmek erincini
Yaşamanın sevincini
İnsan olmak bilincini
Adım adım sen öğrettin!

Bana bir bir sen öğrettin!

Sen bana, sen bana
Sen bana ne çok şey verdin...

Yağmuru rüzgârı senden
Kayan yıldızları senden
Göğe delik açmayı ben
Uçmayı senden öğrendim...

Sen bana, sen bana
Sen bana ne çok şey verdin...

Gözlerini silen benim
Suyu aşktan bilen benim
Hâlâ sevebilen benim;
Bu aşkı bana sen verdin!

Sen bana, sen bana
Sen bana ne çok şey verdin...

Rüzgâr eksen biçilmiyor
Biçilmeden ekilmiyor
Ayrılık zor çekilmiyor
Hasreti senden öğrendim..

Sen bana, sen bana
Sen bana ne çok şey verdin...

Seni sevdiceğim gibi
Sen de beni çok severdin...

Şaban AKTAŞ
02.02.2018 - 12.13

(*) Müziğiyle birlikte kâlbe doğan
doğaçlama bir esindir.

Fotoğraf: Şaban AKTAŞ

NESNELERİN DİLİ

Sevgilim senin de elin değmiştir
Elimde tuttuğum telli dosyaya
Sevgilin yokluğ'na boyun eğmiştir
İstersen bir mektup yaz ver postaya!

Bir zaman şakayla gülüşen bizdik
Sofrada yemeği bölüşen bizdik
Yollarda yanyana ne de şen gezdik
Tatlı şirin dilin bensiz susmaya!

Sen deli gönlümün tek ümidiydin
Benim gibi deli dolu biriydin
Azgın dalgalarda can simidiydin
Dostlar ümidini candan kesmeye!

Bir an düşündüm de daldım derine
Koyamam kimseyi senin yerine
Seher yeli selâm söyle yârime
Saçlarına benim elim tosmaya!

Nesnelerin sessiz sessiz dili var
Sessizliğimin bir gonca gülü var
Yelinde savrulan aşkın külü var
Aktaş bülbül olup dilin susmaya!

Şaban AKTAŞ
01.02.2018 - 23.09

Fotoğraf: Şaban Aktaş


CEMRE TÜRKÜSÜ

Yüce dağın başında kar
Erir şırıl şırıl akar
Havada bahar kokusu
Çayır çimen çiçek kokar

Havaya suya toprağa
Cemre düşecek yakında
Asma dalında salkımda
Gözün üzüm olur bakar

Soyunan dal çırılçıplak
Giyinir al yeşil yaprak
Çayır çimen kara toprak
İpek halı olur çıkar

Açılır nergis süseni
Efil efil yel eseni
Çok özledim yâr ben seni
Hasretin bağrımı yakar

Arı uçup eteğine
Bal toplarken peteğine
Zülfünün ipek teline
Gülüm sarı çiçek takar

Aşık Aktaş türkü yakar

Şaban AKTAŞ
01.02.2018 - 15.11

Fotoğraf: Şaban AKTAŞ
GÜL KİTABESİ

Gece gök/yüzüne mehtabı sersin
Bak/ışınla kâlbe hitabedersin
İnci gülüşüne paha biçilmez
Yüzbin türlü hesap kitap edersin

Gülüşün dallarda çiçekler açar
Arı, kelebekler, böcekler uçar
Gönlümden hayâller ne düşler geçer
Bütün düşlerimi sen tabedersin

Aşk ile düşlerim senle ölümsüz
Yaşayamam sensiz, gonca gülümsüz
Ayrılık mı olur kahır zulümsüz
Aşk kâlbe kazınmış kitabe dersin

Şaban AKTAŞ
01.02.2018 - 14.10


IŞIK PINARI

Açtım yüreğimi bütün dünyaya
Dolaşır dünyayı bütün gün yaya
Düşlerime benim sınır konulmaz
Uçar yeryüzünden güneşe aya

Güneş nasıl cömert ışıklar sunar
Düşlerim de öyle ışıklı pınar
Hem yanar hem ağlar özünden kaynar
Her gün bakar iken suda aynaya

Sular ayna tutar, gün ona bakar
Hasret alev alev içine batar
Güneşin gözünü uyku mu tutar
Aşkla döner her gün bakar dünyaya

Şaban AKTAŞ
01.02.2018 - 11.30
AY BU GECE PASPARLAK

Ay bu gece pasparlak
Bir inci yusyuvarlak
San bir beyaz güvercin
Dağlar aştı uçarak

Ay beyaz yüzlü peri
Gittin gelmedin geri
Yandım yandım tutuştum
Gittiğin günden beri

Ne zaman bir ay doğdu
Yüzün yüzünde durdu
Aşkla sevdim gül seni
Hasretin derin vurdu

Ay beni uyutmadı
Kâlp seni unutmadı
Hâlâ içim kan ağlar
Yârem kabuk tutmadı

Süper kanlı mavi ay
Sevenin haline vay
Aya benzer gül yüzün
Kirpiğin ok kaşın yay...

Şaban AKTAŞ
01.02.2018 - 09.46



PETROL SAVAŞLARI

Ölen senin ile benim olacak
Gonca güller tek tek erken solacak
O yer kime kalır hiç belli değil
Ölenler öldüğü yerde kalacak?!

Şaban AKTAŞ
01.2.2018 - 14.35
AŞKIM BİR KARABATAK

düşmüşüm peşine
gözlerinde kaygusuz;
ben bir eren, sen bir ceren,
güzel atlar ülkesi'nde
sabah güneşiyle sana açılır
akşam güneşiyle
bana kapanır penceren

gözlerime bak öylece
hüzmelerinle uzun uzun,
giderek derinleşirken gece
dal mı, çiçek mi
bal mı, petek mi
gözlerindeki tatlı hüzün

dibine doğru gecenin
bakışınla gönülçelen
akrep ve yelkovan
üstüste gelince
gül boşanır apansız;
kâlbim gül'dür gül'dür çalan

masadan kalkıp
odaya adım attığın an
gözlerin yağar üstüme
fotonlarla aşk sağan;
gel dersin gelemem
kadere isyan
aşk ile nisyân
kaybolurum gecelerde
kâlbim intifada volkan
savrulur duman duman
peribacalarından

gözlerinde tutuşan benim
kavrulup yanan tenim
yüreğimde taşkapılar
bir yeraltı şehrinde;
derinkuyu'da
kendimi kendime kilitlerim
lâv lâv erir, akar sana
aşkla dolu iliklerim

sağanaklarla söner bu yangın
kızılırmak taşar
söğütler kıyısında salkımsaçak
dalar çıkarım sularına
aşkım bir karabatak

Şaban AKTAŞ
02.02.2015