Web Zaman Damgası

sidikli meşe

_ Görüyorum
alevler alacakaranlıktan yeryüzüne uzanıyor
acımaklı bir çığlık gece kuşunun yavrularına
dağların cılız dereleride buharlaştı
ormanın özsuyunu kristalleştirdi gözleri kararmışlar
gecenin sessizliğinde kabukları kavruldu
taşların sıcaklığı vurdu eteklerine
ufukta kaybolurken geçmişin
yeşilliklerden kızıllıklara direndi sidikli meşe
dallarını ısladı acı günlerin köpüğüyle
ıslak bir sis kokusu sardı etrafı
kesif bir duman bulanık ve ağır.

_ Sonsuz isyanım var
yıldızlar mı çıldırdı
güneşte ve toprakta parlıyor
onun kıskanç yakınışı sessizlikten
gökyüzünü değiştirme özgürlüğünü aldılar
ben de onunla birlik taş kesildim
sesimde bildik hiçbir sözlükte bulunmayan kelimeler
ilenmeler
ay eriyor şimdi yeni güne
hain gökdelenler yükselsin diye gökyüzüne.

_ Canlar acımış yaşaran bakışlar
soruyor öz suyunu cızırdatarak sidikli meşe
hani bir ağaç bir insan
nerede bir millet
bir orman
...