Web Zaman Damgası

taşkın

_ Hüzünlü bir yağmur sonrası eski bir albüm gibi
muştulu sanrılarla dokundukça özlem

ağaran saçlarıma şakaklarımdan
ve onurla açıldıkça alnım şafaklar
daha da
yorgun kalkıyorum yatağımdan
adalet.
_ Uzaklaştıkça birbirimize
sahilde

gece ağır bir bulut gibi iniyor karanlık şehrime
yokluğunda yangın yeri akşam
gök yırtılıyor en derin yerinden
yoğun bir sağanak
ağlıyor sanki kaderime.
_ Bir taş kaydırıyorum denizde
en yassısını seçip nasırlı ellerimle

kayboluyor hep bu sahilde tüm emeklerim
hayat bize neden bu kadar zor ki
orhan velinin dediği gibi
kuyruk sallayanlara
böylesine kolayken.
_ Bazen gülüyorum kendime
-sizin yerinize de-

sahilden sular çekilince gelgitlerle
tek karıncayı incittiysen bile
erdemi anımsatır sana
belki bu haziranın yedisinde
beş bin yıllık taştan akan su katarda önüne.
_Enkidu!
sarmal yılan
kuyruk yiyen döngüsünde
...