Web Zaman Damgası

Ata Sevdası

Doğum haberinle müjdesine kavuştu millet,
Sancısız sanki,
Eşraf perişan;
Yangının içinde kıvılcımı kim umursar ki?
Mustafa’mız gelmiş ümitlerle,
İçlerine doğmuştu belki,
Fazla söze ne hacet?
Memleketim Kemal’ine erdi,

Yıllardır ulusun saygıyla yâd etmekte,
Umut veren andını,
Tüm dünya şahit Türk’ün özlem kokan vefasına,
Zira Atam’ın yadigârı,
Kalem tutanlar anlatıyor, yetmez!
Destanlarla doludur ardı,
Okuyanlar bilir;
Her satırında cengâverdir bu vatan evlatları,

Yıkılmış ki devlet,
Mecali kalmamış,
Ne korkunç manzara,
Önder oldun Mehmet’e,
Ülkeyi mezar ettin düşmana,
Yangın düşmüş milletime,
İstiklal bir hayalken ufukta,
Mağrur Türk’e esaret yüzü görünmez oldu bu vatanda,

Mavi gözlerinden süzülen ilhama kurban olayım,
Önümde inkılabın varken,
Boş hülyalar peşinde neden koşayım,
Cennet vatanı bırakıp,
Çöllerde sefalete düşen gafillere şaşayım,
Yolcuyum izinde,
Mertlik çizgisinde,
Engel bilmez aşarım,

Hayata yumdun gözlerini,
Ardında müthiş bir eserle,
Zaferlerinle tarih yazdın,
Ölümsüz kahraman oldun millete,
Umutla yaktığın meşale,
Aydınlatıyor yurdumu nesilden nesile,
Emanetine sahip çıkmak da kolay değil,
Belki de en kıymetli vazife…

Cahilin ilmi peşinde beyhude koşmak,
Melankolik israftır,
Aydın gözlere böylesine tekrar,
Yalnız malumun ilanıdır,
Paşam, bu millet hasretinle izinde,
Tam bir asırdır,
Sevdanın böylesine;
Her daim halkın içinde, Mustafa Kemal yakışır…