"KAL/DIRIMLI ŞEHİR" isimli şiir 17.1.2018 22:24:44 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Ve kaldırımlardı Bir şehri baştan sona Sondan hiçe uzanan; Hiçten sana.
Son sözünü söylemeliydi Bir güneş, Buz dağına bakan pencereden. Ve pençelerinden asılmalıydı Dağlar boyu gezinirken. Dağlar boyumu aşalı, Son yürek, son ses seda Son yalvarışlarıydı belki Kaldırımların, Gülüşürken. Öğrendim ki Gülüş erken...
Yürek burkma zamanı geldi, Kuşlar göç üzere Bilinmedik diyarlara. Bense kafamı kaldırmış Bakıyorum onlara. Ayaklarım kaldırımlarda.
Buralar gündüz karanlık olur, Yollarda önümü keserler, Düşerim. Düştüğüm yerden bembeyaz olur Düşlerim. Benizler sarıdır burada, Sarı sarı çocuklar beni izler. Gözlerinde ışık kırılmış, Göğe doğru bakmazlar ama; Kuşlar onlardan alır ilhamını da. Güneşe saygıyla Taşırlar bizi yaslarında.
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.