Web Zaman Damgası

KAYIP GÜL'E SESLENİŞ

Bu mudur kaderim, nemli gözlü sevdiğim
Beni kabre meylederek yalnız bırakıyorsun
Zannediyor musun ki şu an atıyor yüreğim
Katl-i vacip eyleyip, sessizce gidiyorsun.


Bende kalır sanmıştım bu böyle bitemezdi
İbrahim; atıldı ateşe sen gidince hayalime,
Olabilseydim sensiz, hüzünlerim sevinçti
Nefes almak çok zor, nolur sevdiğim gitme.


Dur mahur bakışlım, gitme benden çiçeğim
Giriver ruhuma işte ruhum yeniden doğsun
Sen ki benim sonsuzluğum ve de en evvelim
Çölde garibi bırakıp da, nereye gidiyorsun.


Geriye dönen kalleşti, yoktu ayrılık hani
Ve Mahşer’de beni, Hak’tan dileyecektin
Varsın alsınlar malımı, sereyim servetimi
Ömr-ü sermayemin sûruna, ah etmeyecektin.


Sırf uğruna vazgeçtim, şu alem cazibesinden
Sıyrılarak benliğimden ömrümle sana geldim
Tek bir damla yeterdi, aşkının denizinden
Zemzem akan o çeşmenden, kana kana içerdim.


Yusuf’um aşkın için, Yakub’um olacak mısın?
Kal ne olur benliğinle, kandırırlar seni de
Hatta kimsin ki sen, can mı; canan mısın?
Kim bilir kavuracak, bu ateş bizi de.


Ey nazlı kelebeğim, tek muradım sensin,
Olmazsan dünyamda her daim gurbetteyim
Tek beden tek ruh için, aşkı var etmelisin
Yokluğunun demlerinde en şiddetli haldeyim.


Ayn-ı visal yok ederde aşkı acep bir konu var
Kör aşık zaten sarhoş, Canan’ ı görmeyecek mi
Kavuşmaya inanmayan, söyle senin neyin var
İnanan ve inanmayan, tümden ölmeyecek mi?


Ey Murat bil ki; aşk, kör ve dipsiz bir kuyu
Düşenler içeriye, hepten ah-u figan eyler
Sorsan abı hayat isteyene, bilmez o korkuyu
Ancak hiç yaşamadan, âlemden göçer gider


Afran Murat AYDIN
15.01.2018.