Web Zaman Damgası

Dena...

Dena...
korkmadan pervaneler gibi koştuğumuz günleri hatırlıyor musun ?
yakamayacaktı hani hiç bir ateş bizi
yanmışız oysa haberimiz yok
en güzel tarafı yanışımızın biliyor musun neydi?
ateşinde yandığımız reel olmayan
bir rüyanın içinde birlikte oluşumuz
bir kaderimiz vardı kaderimizin üstünde
bunu sende biliyorsun değil mi ?

Dena...
içinde göremiyorum seni rüyalarımın
kaynar kalaylar döktüler yüreğime
ve karınca yuvası kolyeler çıkarttılar yüzlerce
hediye olarak satmaktalar şimdi tezgahlarda
bir gün görürsün birinin boynunda
o yabancı boyunlarda ki karınca yuvası kolyeler
benim işte.

Dena...
senden sonra
bilmedik diyarlar geziyorum şimdi yalnız rüyalarımda
bir ağacın altında oturmuşum güya
yağmur tanelerini izliyorum
içinde seni göremiyorum üşümüş rüyaların
yoksun hiç bir damlasında
sahi neredesin Dena ?
ve hangi saatte yağıyorsun sen rüyalara.

Dena...
yoruldum artık
uyanıyorum her gün doğmada
bir başıma yanacağım
ateşimi arıyorum
fırsat tanımadan ecele
görüşeceğimizi biliyorum
dönüşü olmayan
o bilmedik diyarda...




Kağıtsız Şair...