Web Zaman Damgası

aşkı piç edenler...

üç keş kırmışlardı onurumuzu




sevgiyle okşarken uzun saçlarımızı Annemiz
icimzde o yalan sözcüklerde aşk mırıldanmaları
davetsiz göyümüzde bakir düşüncelerimzde
o hep eşkimeyen üç harfli yalan





geri kalmış akılla bakan o kör gözler
hep o an icin cirkinçe bicilmiş beyaz leke
muhabet arasına gelen o piçten sözler
ruhumuza değen kirli nefesler





hep üç harf icin
satırların icine gizlenen tutku damlacıkları
geceyi aydınlatırım denen bos sözler
geri kalan hep hapis yaşlar






sahibi olmayan duruk buruk ruhlar
gecesini unutup gündüzleri sayıklayan anılar
korkudan sevgiyi unutan canlar
aldanmışlığın sonu sevgi yalanları






tenhada sıkışmış bir kuş
azından salya akıntıları
kafasında hep bir pislik
ölümle kalım arası sadece bir dakka







getirin bana tanrınızı
bakayım insanların ruhundaki safliği
üçgünlük ölenlerin neydi derdi sabrı
yok olmak dahamı kolay dokuz ayda nefes almakmı







hüçresinde yaşar kalkamayan dul ağrılar
ici cürümüz her yeri siyaha bulayan piçler
darmadağın edilen yürekler
neyin varki ne aldın bilmeden






koskoca bir hiçim derin izler
dudaklarıma vurulan piç nefisler
kalmadıki icimde bir insan canı eden
kuşkusuz sahipsiz bırakan itler









hastanede bakir raporu
doktora hemen kıyak kağıt parcaları
uyuyan Anne Baba es olmadan yaşayan piçler
sizlerki asil cehennemin işcileri



canınız cehenme piçler...!!!



cıkarın şu aşkı bel altından
kararmasın canlar
kıyılmasın ağlayan Analar
ölmesin cen kalan kara topraklar..




Zaman geçer sonra
kadınlar kendilerine sarılmayı öğrenirler.
Umarım öğrenirler
gerceğin ne olduğunu



bir gün iş işden geçmeden...

.