Web Zaman Damgası

Şiirin Yusuf Siması[Il]

Nevâda buselik, Acemde suzidil,
Sen onu yegâhın zikrettiği aşk masalı[!] Diye oku
Ya da Güneşin yüz akı say
Bulaştırmadı kendine
Dünyanın hırsını, günahını
[O elif timsali gibi]
Kendi cennetinde
Nedametten, vebalden ve ıstıraptan yoksul
Varı yoğu gece saçlı bir kadın[!]

Arasıra kendi dilince
Diyordu yeşil, lahuti kızıl bir akşam saatinde
Siyah ceketli martıların
Denize inerken sesleri
Dudaklarımın üstünden deniz
Çekilirken şarap tadı bıraktı

Çık cennetinden
Çık dedim
Ara sıra seyret
O bilinmez arzuların yüzdüğü beldeyi
Beyhude dillerde inildeyen sermestleri
Masun aşkların ürperdiği yeri

Arasıra
Karanlığın balkonundan, geçmiş geceleri dinle
Dünya, bu dünya[!]
Meşakkatiyle yorgun

Kaç imge feleğin çarkına sıkıştı
Kaç hazan adımı söylemeni bekledim
Kaç kere kaç çaresizliğin kokusu saçlarıma sindi
Kaç neşter yarasına kaç şiir kabuk oldu
Kaç sevda çiğliği kelebek çarpıntılarıyla
Göğsümün duvarına kırbaç gibi şakladı
Kaç hücrem tırım tırım titredi
Çetelesi, kaç tekrardan sonra ezberlenir
Dersin[?]
Ben bunlara hasbelkader dedim

Say ki
Bir damla yaş
Düşürmedim toprağa
Hani bir kaderin beş parmağı aynı olmaz ya
Yani ben gözlerinde ki Segâh’a baktığım zaman
Şu bulanık hayat, yeşil cennet gibi gelir bana

Bütün yasanmış şeylerin nihayetinde
Anı tırnak içine alıp
İkinci bahara çeyrek varken
Bu âlemin dışında
Başımın üstümüzde yüklü bulutlar
Etrafımda deli mavi denizler
Bir nesim ile ürperdi tırnak diplerim

Büyülü bir eşiğin önünde
Biri kız iki oğlan, ikisi eteğimde
Yakamda Bünyamin’in elleri
Sırtımı verdim büyük bir taşa
Şiirin elleriyle yıkadım yüzümü
Şimşeğin aynasında

Dipsiz bir sessizlikte
Sesini esirgercesine sustu
Otuz hazan adımı söylemesini bekledim
Beklerken
Göğüs çukurumu kalbinde ısıttı
Kalbiyle saçlarımı okşadı
O, beni sevmeyi sevdi[!]
O, bitmemiş şiirim

Ey beni ısıtan
En derin denizlerde yıkanmış güneş
Ey ay kesiği yaram
Ey beni şadeden ten, ey tapındığım sus/kun
Od[!] Ne derindir, kalp ne kudretle çarpar

Ey acının en güzeli
Kay biraz beri
Sus/kuna, değme
Sen, şaşırakalmış cansıkıntıların yanında dur

Yufka yürekli
Elimde olsaydı
Yaşadığın dünyanın her karış toprağına
Çiçek eker gibi sevgi ekerdim


KAYIP YALDIZ