Web Zaman Damgası

Hasbihâl

Ben bir bülbülüm güle meftûn güle sevdalı
Bu sevda yakar yüreğimi kanatır yaralarımı
Dikenleri batar kalbime ağlatır zârı zârı
Yandım dedikçe bakar yüzüme nazlı nazlı
Gülün güzelliği döndürür başımı
Eder beni kâh durgun kâh dalgalı
Dağlar yüreğimi bu gönül ne yapmalı
Aşkından divâne olup dağlara mı çıkmalı

Destansı hâli kavurur benliğimi
Aşka getirir unuturum kendimi
Arz ı endâmı alır savurur beni
Seher yeli gibi ferahlandırır sînemi
Güzelliği mest eder yüreğimi
Yoluna sermek isterim tüm servetimi
Doldurur kalbime neşeyi sevinci
Sanki su âlemin seyir defteri

Bir bakınca ömrümü veresim gelir
Bu gül ne kadar da nâzendedir
Aşkından yanıp bitesim gelir
Huzurumun gerçek adresidir
Sevdanın çağırdığı çiçektir
Güzelliği muhteşemden ötedir
Bilmem ki daha başka ne söylenir
Ey gül sana feda olsun bu can senindir

Bazen lâl olurum sadece sana bakarım
Kendimden geçerim seyre dalarım
İste benden yeter ki bu canı sana sunarım
Kâh ikliminde cennetin kıyısında yaşarım
Kâh ulaşamam gurbetinde yaşarım
Sen içimdeyken bile hasret olur yağarım
Özlem vuslatı getirecek mi diye bakarım
Sevdani içime atar atar ağlarım

Ey gül sen aşksın acısın gözyaşısın
Şu kalbime ilmek ilmek nakışsın
Mis kokunla ruhuma eşsiz bir gıdasın
Sen canımın içinde can ab ı hayatsın
Ey gönlümün gülü bütün çiçeklerin en güzelisin
Ne kadar zarif ne kadar da incesin
Bütün alemler senin önünde eğilsin
Sen sana sevdalananlara sonsuza kadar yetersin...