"ZEKİ DAYIM" isimli şiir 17.11.2021 14:29:36 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Bu şiirimi de; 55'li yaşlarda kansere yenik düşerek aramızdan ayrılan, yokluğunu sürekli hissettiğim Zeki dayım için yazdım. Çok neşeli, hoşsohbet birisiydi. Gözüpek, aslan gibi bir adamdı. Varlığı bizlere güven verirdi. İyi günümüzde de kötü günümüzde de yanı başımızda hep o vardı!..
ZEKİ DAYIM’a
Dalgalıydı saçların, güleçti yüzün! Ansızın bırakıp çekip de gittin!. Gülüşünde burukluk vardı, sesinde hüzün! Karlı havalarda ilkbahara yürürdün!..
Kalkan olurdun namertliğe!.. Kimin parmağına bir diken batsa, koşardın sonunu düşünmeden!.. Yürekliydin be dayım! Aslanlar gibiydin! Gözünü budaktan, Gönlünü muhabbetten hiç esirgemedin!?…
Velhasıl gözüpek adamdın!.. Merttin!.. Yiğittin!.. Boş bıraktın gönülleri, yemyeşil vadileri çorak ettin!.. Ne etsek yerin dolmuyor be dayım! Ansızın bırakıp çekip de gittin!..
Bakışlarında şefkat, gülüşlerinde ferahlık vardı!.. Dostlara güven, düşmanlara korku verirdin!.. En zor anlarında bile dik duran, kale gibiydin be dayım! Ansızın bırakıp çekip de gittin!..
Doyamadık; Güler yüzüne, muhabbetine! Hayatımızın tuzu biberiydin! Gönül hep seni arar, alışamadık hasretine!.. Güllerimizi soldurdu o vedasız gidişin! Ansızın bırakıp çekip de gittin!
- Zafer YANIK - [ italik ]
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.