Web Zaman Damgası

Kâlbimin Sahibi

Kâlbimin Sahibi

Kâlbimin Sahibi! Sen bana bir acısın.
Gözlerimin gördüğü en büyük yalancısın,
Bu hâllerinle dahi, sana çok sabrederim,
Senden uzak duramam, gönlümün ilaçısın.

Küçük yalanlarınla şansını çok zorlardın,
Sana sevgim olmasa ancak böcek kadardın.
Hiç söz dinletemedim, kâlbimi esir aldın,
Gönlümde heyecandın, kör gözlerimde altın.

Madem gönlüme girdin, sus da rahatına bak!
Bunu nasıl yaptıysan, kâlbim artık bir tutsak.
Niyedir bu cilveler? Sanki çok mu özelsin?
Cadıda bile vardır, şu elinle şu ayak.

Kâlbimi çok yorarsın, kapımı çalıp durma!
Hep de çile çekerim, varamam rahatıma.
Yine küseceğini bilmezmiş gibi yapıp,
O incecik kollarla beni tutup da sarma!

Bir gülüşünle bile, içimdeki o kâle,
Bir viraneye döndü, geliverdi ne hâle.
Bu nasıl bir cesaret; sen kendini ne sandın?
Kâlbimde işgâlcisin; tarih yazan bir lâle.

Söyle be elâ gözlüm! Dost musun, düşman mısın?
Açılmayan gül gibi, rengin anlaşılmazsın.
Kader senle yazılmış, şansıma sen düşmüşsün,
Kâlbime bir taht kurdun, isterim böyle kalsın.

09.12.2017

Mehmet Semercio