Web Zaman Damgası

SENİ YANKILIYOR VADİLER

SENİ YANKILIYOR VADİLER
barış kokuyordu bana küskün olduğun o gece
bilinmez bir kalem
şiirler yazıyor göklerin sinesine
beni gözlerinle vurduğun o gece
donup kaldı bakışların gözlerimde

bana sırtını dönüp
yavaş adımlarla yürüdüğünde
eksi otuza düştü hücrelerimdeki sen

bir kara yel esti damarlarımda
götürdü beni aklımın en derin noktasına
kalbimde durduğun o günden sonra
durulmadı siyah çağlayanları gecenin

yıldızlar akıp gitti başka dünyalara
aklımın sınırlarında kaldık biz
ak sakallı bulutlar saklambaç oynuyordu orda
geceyi çözüp bağlarından bizde katılsaydık onlara

kırsaydım keşke ardında kalan kalbimi

etseydim
paramparça seni yankılayan vadileri

ah unutabilseydim
dünyaya meydan okuyan o gözleri

çözseydim
gözlerinin ardındaki gizleri

çözseydim dilimin ucunda ödemleşen
o,son çağrı cümlelerimi

sarsaydım
yeşil yapraklarla
umutların mavilerini


HÜLYA ÇELİK