Web Zaman Damgası

Aşkın gerçek faslı

Yürek yangın yeridir sevda ise kor gibi
Hayattan kopar âşık vurgun yemiş misâli
Dünyaya gelmemiştir asla bir eşi menendi
Gün be gün eritir bitirir yoktur onun visâli
Yayılır herbir yere kanser hücresi gibi

Aşk hoyrat bir fırtına acımaz asla sana
Bakmaz gözünün yaşına vicdan ne arar onda
Yanmışsın yıkılmışşın sormaz bir kere asla
Seni sana bırakır dönüp bakmaz arkaya
Eline düşmeye gör yetişmez imdâdına

Bir bakarsın ilkbahar bir bakarsın sonbahar
Dalların çiçeklenir dört mevsim ilkbahar
Zaman geçtikçe bağ bostan kalmaz yakar
Hoyratçasına vurur olur mevsim sonbahar
Yaprakların sararır gelmez bir daha bahar

Sel olur katar seni götürür bilinmeze
Derman kalmaz bedende savurur hiçliğe
Yok eder karıştırır toprağın tâ içine
Hayat kalmaz ki sende dalarsın bilinmeze
Ara ki bulasın o divane kalp nerde

Yağmur damlası gibi damlar önce gönlüne
Şiddetini arttırır dönüşüverir sele
Felâkete dönüşür gönül evin harâbe
Herşey târumâr olur olursun bir virâne
Perişan eder seni bakmaz birkez gönlüne

Aşkın yolu yokuştur hal bırakmaz ki sen de
Nefesin kesilir de düşüverirsin yere
Tutup kaldırmaz seni bakmaz hiç yüzüne
Geçirirse eline yandın o zaman sen de
Merhametten kırıntı yoktur ki içinde

Aşk deprem tusunami yakar yıkar şehrini
Senden gidenlere bak ağlarsın gözyaşların sel gibi
Dertler deryasında olursun bir sandal gibi
Yıktıktan sonra çeker gider talan eder şehrini
Artık kalmaz ki yüreğinde bir hayat belirtisi

Kalırsın çığ altında donarsın olmaz çare
Parmakların morarır yolun çıkar kabire
Bu çile seni alır götürür ölüme
Aşk acımasızdır ya atar toprak ne çâre
Arkasına hiç bakmaz çekip gider geldiği yere