Web Zaman Damgası

DÜZEN BÖYLE ARKADAŞ

Yüzde yetmiş öğretmen moralden sıfırlanmış,
Fark eder mi onları ister öv, ister övme?
Ne önemi var sanki duyan da bir şey sanmış,
Düzen böyle arkadaş, ister sev, ister sevme.

Hayatını severek mesleğine adarlar,
Ama nerede kalır, bağlandığı medarlar?
Sebepsiz yere solar nice masum didarlar,
Düzen böyle arkadaş, ister sev, ister sevme.

Düşmanla yoldaş olup, eşenler gizli kuyu,
Görmezler kendindeki eroinli uykuyu,
Kendisi gibi sanır onlardaki duyguyu,
Düzen böyle arkadaş, ister sev, ister sevme.

Görmesine gerek yok, her hangi bir olayda,
İftirası en sağlam delilidir kolayda,
Bir lafla yer alırsın terörist bir alayda,
Düzen böyle arkadaş, ister sev, ister sevme.

Damgalayıp toplarlar, sonra da suç ararlar,
Bizzat boyandıkları suçtan hesap sorarlar,
İşkenceyle alırlar keyfe uygun kararlar,
Düzen böyle arkadaş, ister sev, ister sevme.

Arakan’la sadece ülken eş gösterilir,
Ne bir duyanın olur, ne de cevap verilir,
Onur, haysiyet şeref, hepsi yere serilir,
Düzen böyle arkadaş, ister sev, ister sevme.

Yine de o öğretmen, birliği görür esas,
Hiçbir şeye hukuksuz yapmaz kısasa kısas,
Gün gelir haykırırlar, zalimler yas tutsun yas,
Düzen böyle arkadaş, ister sev, ister sevme.

Medar: Bir yörüngenin ekseni.
Didar: Yüz, çehre.