"DEPRESİF KIRILMALAR" isimli şiir 21.11.2017 19:01:09 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
sürrealizmi ameliyata almışlar. umarım çabuk iyileşir, çabuk iyileşsin, çünkü meydan asık yüzlü gerçeklere kaldığında küçücük bir hayali bile öldürüyorlar acımadan
çabuk iyileşsin. sonbahar kendisini yüzümün kardeşi sanıyor. dünyayı sorgulamaktan delirmiş bir münzeviyim diyorum inanmıyor efsane eksikliğinden üstüne ömrümü giyen kız ses tellerimden kafes yapıp ‘unutmak’ fiiliyle takas yaptığımı düşünüyor oysa çoktandır biliyorum unutmak bir işe yaramıyor unutmanın cebinde çay içecek parası bile yok
kimse sormuyor: uyku kaç yaşında?
ortalama bir insan sevgiyi kullanmak istemiyor. kullanırsa biter diye korkuyor ve sonunda sevgisizlikten ölüyor deniz biter diye su içmeyen ve sonunda susuzluktan ölen Butimar Kuşu gibi ortalama bir insan içselleşmiş Butimar Kuşudur
uyku kaç yaşında ben de bilmiyorum kanatlarında fısıltı taşıyan küçük mitolojik böceklere soruyorum onlar da bilmiyor onlara iknacıların oyuncağı rolü verilmiş
yirminci yüzyıl dahi bilmiyordu uyku kaç yaşında hani şu tanrının öldüğü yüzyıl bakın işte orada, o görünmez dev ekranda yıkıntılar altında kalan tanrının resmi haraç mezat satılırken yanından kısa metrajlı bir duygu olarak geçip gidiyor parlatılmış inanç
valizlerini toplayıp gitmiş saflık arzusu ve not bırakmış hayalsiz insana: [ italik ]‘ben yoksam senin kalbin bir sahranın girişidir’[ /italik ]
düzenli bir sessizlik giriyor araya şehvetle dudaklarını sunuyor aç kalmış anlam dile yayılan kamaşma unutturulan kan kokusu çok sonra fark ediyorsun anlamın dudaklarında gizlenmiş jilet fabrikasını uçurum gibi görünmeye başlıyor küçük balkonlar tıklım tıklımdır rollerin dağıtıldığı meydanlar ve sahte sarılışların mutsuz ettiği o lanetli ova o halde anayasayı hiç sarılmamış kadınlar yapsın
günler sonra sürrealizm gözlerini açtı, konuşmaya başladı yeniden üşümüştüm ve o kızın neden ömrümü üstüne giydiğini sordum ona: [ italik ]‘renklerin sesini duyabilmek içindir veya saflık arzusu için kim bilir belki de sadece üzerine yakıştığı içindir’[ /italik ] dedi.
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.