Web Zaman Damgası

. yüsra .

ve sen kadın,
samyelime eyer takanım
adın Yüsra olmalı,
hani dedim ya sol yanım
hani katresinde dört nala içime dolanım




nihayetinde,
topla artık gözlerini pıtraklı patikamdan
eriyen güneşin telaşına mum dikmekten geliyorum
gölgesinde su beslediğim buğunu da çek gözlerimden
inan bugün sana bile ağlamayacağım




denizlere kaktüs ekmek de ne demek
düşlerini doğrayacağın kutsal tasın bile yokken
“gözüm” dememe bakma ezilirken üzüm karasının bağında
“biraz daha” dememe gerek kalmadan da yaklaş haydi soluğuma
söz… bugünde gözlerim kapalı sevişeceğim savaşmadan bize hemen önce




istila edilecek tüm göçleri usulünce bana bırak
şehirlerin ve çıkmaz sokakların sende kalsın
tanelenmiş şiirlerden kumsallar ek kıyısızlığıma
dalgalara yön vermeyi de sakın ola unutma
gerisi bende ve göreceksin ateşböceklerinden nasıl merdiven öreceğim aya




bence de, aşka susmanın zamanı değil şimdi
ama biz yinede, dedim ya kendimizce sollayalım sonsuza
ha bir de göğsümüzde nara yerine kuş besleyelim
meydanları da ıslığı da biz olalım devrimlerimizin
baktık ki hala yaşıyoruz, ölmeye nereden başlayacağımızı sorarız kıvrımlarımıza

söz… bugünde gözlerim kapalı sevişeceğim ölmeden bize hemen önce










ilhanaşıcıkasımikibinonyedi