Web Zaman Damgası

Tut

peş peşe üfledi günler
sanki kovarcasına
bilmem nereye zimmetli bu beden
bu gelip gitmeler ,
gelli gitli bir yaşam benimki
yüküm birdolu hüzün yumağı
suspus olmuş içimdeki kuşlar
gözlerim dolu dolu

işte gidiyorum

bekle rüzgarı dinlediğim kırlangıç yuvalı balkonum
bekle sayfasını okuduğum ayrac

bekle ay ışığında yıldızlarla dertleştiğim pencerem
bekle ıssızlığa gömülmüş evim

bekle, rüyama gelip dehşetle korktuğum ....*peri

gidiyorum
yüzümde sabahın serinliği
boğazımda kuru bir öksürük
giderken dondurmuşum ciğerlerimde
götürüyorum göğü
elimde valiz
içinde ıhlamur
kokusu kızkardeşimin saçları gibi


koşuyor rüzgara
boynumdaki şalım

yerlerde sürükleniyor yapraklar
kusuyor üstüme mevsimler
bütün hüzünlerini bu gün

sonbaharın kollarında sızmış
uyuyor cırcır böcekleri ,
çamlar rüzgara tarıyor saçlarını
uykuda akşam sefası

öyle ardımdan el sallama hanımeli
tut~ellerimden bırakma
bırakma, güneş dilendiğim o ellere
tut/ki birdaha gitmeyeyim..


nur[ italik ]