Web Zaman Damgası

DOLUNAY...

Şimdi dolunay zamanı…
Arsız sevdalanmalarımı mezara gömmezden evvel,
Tabutunu taşıdığım iç yangınlarım.
Ötelenen kırçıl yalnızlık,
Sesin buharı
O nahoş öfke:
Derleyip toparlamadan
Bir de vakit geç olmadan
Kuluçkaya yatan şairin de ar damarı
Yazmakla mükellef o izlekte
Kuru sıkı bir tebessümü bile esirgeyen
Nice sevgi özürlü insan;
Sevda adlı kadınları bile öteleyen
Kara kuru bir şiir kadar da
Tutarsız olmayı dilediğim…

Tan vakti
Belki de kuşluk;
Günü sokup torbaya
Geceyi mahrem ve mahrum kılmadan
Düşmüşken yolum
Şiir denen kabzımala:
En verimli düşlerimle,
Acıları gevrek bir satıcı iken
Şair dilinde
En mensur acı işte
Dillendirmekten öte
Elimden gelen ne ise.

Öldüm ya da öldürdüm:
Kime ne?
Sordum ya da cevapladım,
Derdime oldu mu ki çare?
Kayıtsızlığında evrenin
Sarı benizli düşlerimin de gem’inde saklı
Söylenmedik sayısız lehçe.

Kazan kaldırsam mı ki?
Asla.
Azanlardan olmamış bir kuldan
Gayri
Bir de sevdayı koyduğum
Şu üç beş satırı çok gören
Zihniyetlerden uzağım madem
Yalıtıldığımı bilirim de
Yalın ayak koşarım da ve
Şiirin ayaklarına dolanırım
İstemsiz esin perime de gıpta ile
Bakmayı arz eden,
Bir deli fıtratım kimine göre.

Öfkeyi mimleyen iç yangınlarım;
Saf tuttukça engebelerinde yüreğin
Kambersiz çaldığım üç beş dize işte:
Şair kılığında gezen bir ukdeyi
Derinden solurum biteviye.

Körebe sancılarım:
Demek ki;
Doğum yakın.
Ahvali kayıp hangi şehirse
Demir aldığım.
Şimdimde saklı
Yarınımı ise sattığım kaderin
En uçuk alıcısıyım.

Demli gözden
Feri kayıp bir imgeyi çalıp da
Bandığım üç beş güfte tedirginliğinde
Solumak değil de
Solmanın meşrebinde
Bazense solgun yüzünde
Günyüzü görmeye aday
Günlüğü on para etmez,
Bir şiir tadında istiflediğim
Beynamaz kâbusların en derininde biten
Bitip de başa almak kadar
En cahil cümlemden bile ayrı kalmaya
Doyamadığım…

Gaipten gelen düşlerimi
Yoksa kime satardım
Şu şiirler olmasa… demelerin yorgunuyum, mirim:
Demem o ki;
Terennümleri sıkıp sıkıp
Düş pazarında nöbet tutan
Bir kabzımal misali
En yeşil şiirini verin ellerime
Ki;
Dolunay olmadan
Gözlerimi yumayım
Belki de bir kurt olmadan
Derlediğim o tanzimde
Unutulmuş kaçık bir imge tadındayım:
En asili ve en yalnızı;
Sorumsuz ya da sorgusuz
Yaşamayı dilemek suç ise
Sallandırın beni en olmadık şiirde.